Η Ιατρική είναι ενιαία, και η Ομοιοπαθητική σαν ένα ολιστικό θεραπευτικό σύστημα θα έπρεπε να ασκείται από γιατρούς. Για να αναλάβει κανείς την ιατρική ευθύνη του ασθενή και μάλιστα στο σύνολό της (ολιστικά), εξυπακούεται ότι χρειάζεται την εποπτική μα και ενδελεχή εκείνη γνώση, που παρέχει η φοίτηση σε μια ιατρική σχολή.

Εντούτοις η πεισματική άρνηση της ιατρικής κοινότητας να απογαλακτιστεί από τον εναγκαλισμό της με την χημική φαρμακευτική βιομηχανία , αφήνει ένα τεράστιο θεραπευτικό κενό.

Η Ομοιοπαθητική ιατρική μπορεί και δίνει θεραπευτικές λύσεις σε μια πλειάδα χρόνιων παθήσεων όπου η συμβατική ιατρική επεμβαίνει μόνο παρηγορητικά, καθυστερώντας την εξέλιξη τους ή απλώς μετατοπίζει το πρόβλημα μέσα από τις παρενέργειες των χημικών θεραπειών σε άλλα συστήματα του οργανισμού. Η ομοιοπαθητική θεραπεύει απλά και μάλιστα με ήπιο και ακίνδυνο τρόπο πολλές χρόνιες επιμένουσες και πολυπαραγοντικές, αυτοάνοσες, εκφυλιστικές και ψυχο-εξαρτώμενες παθήσεις καθώς και ψυχολογικές διαταραχές. Η θεραπευτική της αυτή αποτελεσματικότητα όπως και η αύξηση της γενικότερης ψυχοσωματικής ευεξίας και δημιουργικότητας που επίσης επιφέρει, έχουν ωθήσει σε μια κοινωνική δυναμική στροφή προς την εναλλακτική ιατρική και την Ομοιοπαθητική ειδικότερα. Πόσο μάλλον που πλέον ζούμε την εποχή της επανάστασης στην πληροφορία και την ενημέρωση, με την επέκταση και την διάδοση του διαδικτύου.

Με δεδομένη την ολιγωρία και απροθυμία της ιατρικής πανεπιστημιακής κοινότητας να την εγκολπωθεί, την κοινωνική αυτή δυναμική στροφή προς την Εναλλακτική ιατρική και την ομοιοπαθητική, συχνά την οικειοποιούνται ολιστικοί θεραπευτές και ¨ομοιοπαθητικοί" που δεν είναι όμως ιατροί. Το γεγονός αυτό μπορεί μεν να εκτονώνει μια κοινωνική δυναμική, ενέχει όμως σημαντικούς κινδύνους. Την θεραπευτική της δεινότητα η ομοιοπαθητική την χρωστά εν πολλοίς στην ολιστική της προσέγγιση (προσεγγίζει τον άνθρωπο ως μια βιολογική, ψυχολογική και κοινωνική οντότητα), οπότε ένας μη γιατρός ομοιοπαθητικός απλά είναι λιγότερο ολιστικός.

Κινδυνεύει δε η Ομοιοπαθητική από εναλλακτική Ιατρική να υποβαθμιστεί σε συμπληρωματική θεραπευτική με ότι αυτό συνεπάγεται για την θεραπευτική της εμβέλεια και κοινωνική της ωφέλεια. Από την άλλη, όλοι αυτοί οι μη-ιατροί θεραπευτές, τουλάχιστον όσοι έχουν πανεπιστημιακή μόρφωση θα μπορούσαν να συμβάλλουν σημαντικά στην διάδοση της εναλλακτικής και ολιστικής προσέγγισης. Κάθε επαγγελματική και κοινωνική ομάδα δικαιούται να προασπίζει τα συμφέροντα της. Όταν όμως δεν παίρνει υπ' όψιν της την συνολικότερη πραγματικότητα, το κοινωνικό συμφέρον και δεν υπηρετεί το γενικότερο επίπεδο υγείας της κοινωνίας, εύκολα εκφυλίζεται σε επιβλαβή συντεχνιακή πρακτική. Εδώ το δοκιμασμένο μοντέλο συνεργασίας Ψυχιάτρου – κλινικού Ψυχολόγου θα μπορούσε να αποτελέσει αφετηρία τόσο θεσμικής όσο και ουσιαστικής συζήτησης. Σ΄ αυτό το μοντέλο, ο κατάλληλα εκπαιδευμένος κλινικός Ψυχολόγος ασκεί συμβουλευτική θεραπευτική, ενώ την ευθύνη και το δικαίωμα της συνταγογραφησης το διατηρεί αποκλειστικά, ως ιατρός, ο Ψυχίατρος .

Το μεγάλο όμως ερώτημα παραμένει: Θα προλάβει η ιατρική μας κοινότητα το τραίνο της Ολιστικής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, ή θα τρέχει πίσω από τις εξελίξεις και την κοινωνική δυναμική?

Τα μηνύματα από την άλλη άκρη του Ατλαντικού είναι ενθαρρυντικά.

Δεν είναι τυχαίο που η FAD Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ(που πολλές φορές έχει κατηγορηθεί για μεροληπτική «κάλυψη» των χημικό-φαρμακευτικών εταιριών και για τον «πόλεμο» που ασκεί εναντίον των εναλλακτικών θεραπειών και μεθόδων)
πρόσφατα, υπερβαίνοντας εαυτόν έδωσε έγκριση σε ηλεκτρομαγνητική θεραπεία για την κατάθλιψη και για καρκίνο . Συγκεκριμένα για τη θεραπεία του καρκίνου του εγκεφάλου (γλοιοβλαστώματος: μία επιθετικότατη μορφή καρκίνου ) σε ενήλικες, όταν αυτό επανεμφανίζεται μετά από τις χημικοθεραπευτικές αγωγές.

Μια σειρά άρθρων ξεκίνησε εδω και δυο χρόνια σε ένα από τα περιοδικα του ιατρικού συλλόγου της Αμερικής (ΑΜΑ) με τίτλο "Less is more" και όπου τονίζεται ότι η κατάχρηση ιατρικών θεραπειών μπορεί να καταλήξει σε βλάβη, ενώ εφαρμογή λιγότερων και ηπιότερων θεραπευτικών παρεμβάσεων μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερη υγεία.
Δεν είναι τυχαίο που η στροφή αυτή ωριμότητας της ιατρικής κοινότητας συντελείται μεσούσης της πρόσφατης οικονομικής κρίσης. Ένα ολόκληρο κύκλωμα από γιατρούς φαρμακευτικές και ασφαλιστικές εταιρίες και κάθε λογής ενδιάμεσους απομυζούσε από τις κρατικές οικονομίες απίστευτα ποσά, εν ονόματι θεραπειών ρουτίνας αμφιβόλου αποτελεσματικότητας. Αποδείχτηκε ότι ο πακτωλός αυτός χρημάτων δεν ήταν αστείρευτος. Εδώ επιβεβαιώνεται η ρήση ότι κάθε κρίση είναι και ευκαιρία για αλλαγή και εξυγίανση.

Στις μέρες μας ολοένα και περισσότερο το βιομηχανικό καταναλωτικό μοντέλο ανάπτυξης και η αναγωγική επιστημονική σκέψη, φανερώνουν τα αδιέξοδα και την ανεπάρκεια τους . Η πρόσφατη οικονομική κρίση, η οικολογική κρίση και η κρίση αξιών και νοήματος, είναι τρείς από τις συνέπειες τους. Εντούτοις υπάρχει εναλλακτικό μοντέλο και δεν είναι άλλο από το ολιστικό, συμμετοχικό και οικολογικό μοντέλο.
Παράδειγμα του ολιστικού μοντέλου στον χώρο της υγείας είναι η εναλλακτική, ολιστική ιατρική με κύριο εκπρόσωπο της την Ομοιοπαθητική Ιατρική.

Η εξατομικευμένη φιλοσοφία της Ομοιοπαθητικής (η έμφαση δίνεται στην ιδιοσυστασία του αρρώστου και όχι στην αρρώστια), δεν συνάδει με το μαζικό, καταναλωτικό βιομηχανικό μοντέλο. Ωστόσο η ολιστική της προσέγγιση έχει δώσει συχνά ανέλπιστες θεραπευτικές λύσεις σε χρόνιες επιμένουσες παθήσεις και μια πιο εκτεταμένη χρήση της θα μπορούσε να σώσει τα ταμεία και τους ασθενείς από την άσκοπη πολυφαρμακία και των φαύλο κύκλο των παρενεργειών των χημικών φαρμάκων.

Πηγές :

http://archinte.jamanetwork.com/article.aspx?articleid=415863
http://archinte.jamanetwork.com/article.aspx?articleid=225309
http://www.tovima.gr/science/article/?aid=329588
http://jama.jamanetwork.com/article.aspx?articleid=185157
http://www.nytimes.com/2010/01/06/health/views/06depress.html?scp=2&sq=ssri&st=cse&_r=0
http://www.opednews.com/articles/Mainstream-Medicine-Goes-A-by-Jeffrey-Dach-100513-843.html
http://www.otyposnews.gr/archives/20981#axzz2Q3YhyX00

Κωνσταντίνος Φυτόπουλος
(Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής-Ομοιοπαθητικός)